حضور متخصصان و سرمایه‌گذاران چینی در گروه ملی صنعتی فولاد ایران
دیپلماسی تولید در گروه ملی صنعتی فولاد ایران؛ گامی راهبردی برای بازآفرینی ظرفیت‌های صنعتی کشور
در سالی که با عنوان «سرمایه‌گذاری برای تولید» نام‌گذاری شده است، مسیر توسعه صنعتی کشور در گرو بهره‌گیری از ظرفیت‌های بین‌المللی و فعال‌سازی توان‌های داخلی قرار گرفته است. در همین راستا، حضور و مذاکرات تخصصی هیئت سرمایه‌گذاران و متخصصان صنعت فولاد چین در گروه ملی صنعتی فولاد ایران را می‌توان یکی از مصادیق روشن دیپلماسی تولید دانست؛ رویکردی که تولید را در پیوندی هوشمندانه با سرمایه، فناوری و همکاری‌های جهانی بازتعریف می‌کند.
گروه ملی صنعتی فولاد ایران پس از دوره‌ای دشوار از رکود و چالش، اکنون بار دیگر تولید را از سر گرفته و در مسیر پایداری صنعتی گام برداشته است. این احیای تولید، نتیجه تلاش مستمر مدیران و کارکنان مجموعه در بازسازی خطوط، تأمین مواد اولیه و جذب سرمایه‌گذار خارجی است؛ *با این حال، تداوم این روند نیازمند حمایت همه‌جانبه مسئولان استانی، ملی و نظام بانکی کشور است.*
واقعیت آن است که بدون پشتیبانی مالی و تأمین به‌موقع سرمایه در گردش، امکان تثبیت شرایط موجود و حرکت به سمت رشد پایدار فراهم نخواهد شد. *اصلاح ساختار منابع انسانی، تزریق نقدینگی هدفمند و حمایت عملی دولت و بانک‌ها می‌تواند ضامن پایداری تولید و مانع از بروز مجدد بحران‌های کارگری در این مجموعه بزرگ صنعتی شود.*
در دنیای امروز، تولید ملی تنها در سایه تعاملات اقتصادی و فناورانه معنا می‌یابد. دیپلماسی تولید در گروه ملی صنعتی فولاد ایران، نمادی از این نگاه نوین است؛ جایی که گفت‌وگو و همکاری بین‌المللی، جایگزین انزوا و رکود شده است. پیوند با سرمایه‌گذاران خارجی و استفاده از تجارب فنی آنان، راهی برای افزایش بهره‌وری، ارتقای کیفیت و دستیابی به تولید رقابت‌پذیر در بازارهای منطقه‌ای و جهانی است.
تحقق شعار «سرمایه‌گذاری برای تولید» زمانی ممکن خواهد بود که این‌گونه بنگاه‌های صنعتی به‌عنوان ستون‌های واقعی اقتصاد کشور مورد توجه قرار گیرند و حمایت از آن‌ها، نه به‌صورت مقطعی، بلکه در قالب سیاستی پایدار و هدفمند دنبال شود. *در این چارچوب، گروه ملی صنعتی فولاد ایران می‌تواند با اتکا به دیپلماسی تولید و مدیریت راهبردی سرمایه، به الگوی موفقی از بازآفرینی تولید ملی بدل شود.*
بدین‌سان، حضور هیئت چینی و آغاز همکاری‌های بین‌المللی را باید گامی در جهت شکل‌گیری دیپلماسی نوین تولیدمحور دانست؛ دیپلماسی‌ای که نه در اتاق‌های مذاکره، بلکه در عمق خطوط تولید و با تلاش کارگران و مهندسان ایرانی معنا می‌یابد. آینده صنعت فولاد ایران، با چنین نگرشی، در مسیر تولید هوشمند، سرمایه‌گذاری پایدار و توسعه متوازن ملی رقم خواهد خورد.